Hallo allemaal! Weer een bericht uit China voor jullie. Vanochtend zijn we om zeven uur opgestaan. Ik ben helemaal lekgeprikt door een mug die nacht. Dus vanavond veel deet opsmeren voordat ik ga slapen. Rustig aan gedoucht en onze daypacks ingepakt, daarna zijn we stipt om acht uur vertrokkken. We ontbeten met twee kaakjes en liepen naar het metrostation. We wilden vandaag namelijk naar Aberdeen en als we tijd hadden naar Stanley. Deze twee plekken liggen aan de andere kant van het eiland. We dachten dat we met de metro naar Central moesten, en vanaf daar de bus richting Aberdeen. Dus wij lopen naar het metrostation( ongeveer 10 minuten lopen), en staan onder de grond voor de ticketmachine. We wilden betalen voor onze tickets toen... Portemenee vergeten... Helaas, dan moet je terug. En het was een beetje mijn fout want ik was het vergeten uit de kluis te halen. Mama bleef lekker in de airco zitten op het metrostation en ik liep snel terug om de portemenee te halen. Toen mama op de trap ging zitten kwamen er vijf minuten later twee securitymannetjes naar haar toe met een blik dat ze een beetje gek was. Ze vroegen waarom ze daar op de trap zat en ze zei dat ik de portemenee aan het ophalen was. De securitymannetjes geloofden het, maar mama mocht niet meer op de trap zitten. Het werd namelijk spitsuur, en ze willen dan geen obstacels op de trap. Na 20 minuutjes kwam ik weer terug, helemaal bezweet want ik moest met een snelle pas lopen en vandaag was het 35 graden. Bedrukkende hitte dus. Onze kaartjes gekocht en hup daar gingen we naar Central. De metro was weer druk, en het soms even persen maar we zijn er aan gewend geraakt. Bij Central stapten we eruit en liepen we naar de bus terminal. Hier in Hong Kong is alles zo goed aangegeven. Alles met bordjes in het engels die je kan volgen, en bijna iedereen spreekt engels. Bij de bus terminal zochten we de bus die naar Aberdeen ging. Die hadden we snel gevonden en daar reden we. Op een gegeven moment zagen we dat we dat de bus weer een stuk terug reed richting ons hotel. En we kwamen langs een halte die super dichtbij ons hotel was, dus we hoefde helemaal niet met de metro naar Central! Maar we zijn wel weer een ervaring rijker door nog een keer met de metro te gaan. We moesten met de bus naar de andere kant van het eiland en in het midden van het eiland is een hoge groenbedekte gebergte. De bus reed eerst door een tunnel en toen kwamen we aan de zeekant van het eiland. Het was erg mooi om te zien, luxe villa's midden in groene bebossing, de zee en grote tankers met enorme containers verderweg op de zee. Mama had een foto van iemand gezien op facebok die ook naar China was geweest. Op die foto werd die mevrouw in een traditioneel bootje(een sampan) rondgevaren in de haven van Aberdeen. Mama wilde dat ook doen en daarom gingen we naar Aberdeen, het is een boottochtje van 30 minuten rond in de haven. We wisten eigenlijk niet bij welke halte we moesten uitstappen. Gelukkig hadden we van te voren gelezen dat je die sampans kan benaderen op de boulevard. Op een gegeven moment kwam er ook een halte met de naam boulevard van Aberdeen, dus dat moest het wel zijn. We stapten uit en liepen naar het water. Toen kwam er een oud mevrouwtje naar ons toe lopen met een engels kaartje met de vraag of we mee wilden gaan met een Sampan. Dat wilden wij wel, we waren er speciaal naar Aberdeen voor gekomen. We gingen met haar mee en we stapten in haar bootje. Er zaten nog twee andere mensen in die ergens weggebracht wilden worden. Het ene mannetje wilde weggebracht worden naar een werf en het andere mannetje naar zijn eigen boot, waar twee grote waakhonden op hem zaten te wachten. Toen wilde het lieve omaatje met ons de woeste zee op voor 230 yuan, maar dat hebben we maar niet gedaan. We hebben het omaatje zo snel mogelijk betaald en hebben heerlijk genoten van de haven. Het was zo genieten in die sampan, een heerlijk zomers briesje met een mooi uitzicht op de haven. Het interessante van een sampan is dat die mevrouw alles daarin heeft om te leven, visjes hangen aan de zijkant van de boot te drogen, er stonden pannen en potten onder de bankjes, er was een kacheltje en de waslijn hing uit. Alles was er aanwezig! Ik maakte een foto van haar en ze zette speciaal voor mij haar mooie hoed op, dat was erg lief. We deden een rondje in de haven, zagen vissersboten maar ook.... Grote jachten! Ik keek mijn ogen uit. Zelfs Thonon haven kan daar niet aan tippen. 3 verdiepingen, klein speedbootje achterop, een banaan om mee achter de boot te hangen en een glanzende buitenkant. We vaarden op een bepaald moment door een gang, en aan de ene kant was een groot drijvend restaurant helemaal in China traditionele stijl, en aan de andere kant lagen allemaal jachten aan anker. Het was een heel vreemd beeld.. We hebben heerlijk genoten in het boodje. Na ongeveer 45 minuten zijn we weer afgezet bij de plek waar we ook instapten. Omdat het allemaal zo soepeltjes ging vanochtend(op de portemenee na) stonden we om kwart over 10 weer aan de kant. En wat doen we nu? Dan gaan we met de bus naar Stanley Market. In Stanley is een markt die lekker rustig is en waar je ook lekker over de boulevard kan lopen. Maar we wisten niet waar de bus was om naar Stanley Market te gaan. We vroegen het een meisje en die wees ons in goed engels de weg. We kwamen daar aan en meteen kwam onze bus eraan rijden(openbaar vervoer is echt ongelooflijk in China, je hoeft nauwlijks te wachten of de volgende bus, tram, trein komt er al aan) Dus wij stapten op de bus. Voor je ticket betalen gaat hier echt anders dan in Nederland. In Nederland wacht de chauffeur tot je betaalt hebt en geeft je dan een kaartje. In China moet je als een gek instappen en gaan zitten, als je dan uit stapt dan gooi je je geld in een bakje, ze geven je nooit wisselgeld dus je moet het maar gepast hebben. In dat bakje is 1 kant van glas zodat de chauffeur kan checken of je het goede bedrag hebt betaald. Van Aberdeen naar Stanley Market kostte ons ongeveer 20 minuten. We kwamen daar aan en liepen naar de markt. En inderdaan het was lekker rustig en het was een relaxte sfeer. NIemand sprak ons meteen aan als we langs een kraampje liepen, en dat gaf ons meer tijd om rustig na te denken. We hebben rond gekeken en zagen opeens een hele goedkope maar goeduitziende koffer. Wij wilden twee handbagagekoffrs kopen om onze souverniers in te doen, en hebben daar twee koffers gekocht. We hebben die dag de koffers ook goed gevuld, maar wat we hebben gekocht is nog topgeheim. Daar laat ik niks over uit. Na het winkelen zijn in de schaduw gaan zitten op de boulevard. Het was zo genieten, rust kan zo lekker zijn. We hadden toen besloten om s'middags warm te eten. Ik had al een leuk restaurant aan de boulebard gezien en daar gingen we zitten. Het leek wel of we aan de boulevard aan Hawaii zaten, een mooie zee, het zonnetje schijnt en chille muziek op. Ze hadden speciaal voor ons ventilators buiten gezet op ons gericht en we kregen een menukaart met plaatjes, altijd handig. Ik had chicken wing noodles en kipstokjes, en mama had vietnamese beef rijst genomen. Ik kreeg mijn eten als eerst, het was heerlijk. Mama kreeg haar eten maar niet, en toen hadden we het gevraagd. Ze waren mama vergeten... Dus ze gingen het snel maken en binnen 10 minuten had mama ook haar eten. Na het herlijke eten bestelden we een cocosnoot als toetje. We zagen er al veel mensen uit drinken en wij wilden het ook proberen. Het viel voor mij tegen, de sap die in de cocosnoot zit vond ik niet lekker. Mama vond het ook niet echt lekker, maar we hebben het wel een stuk leeggedronken. Na het eten zijn we een stuk over de boulevard gaan lopen en hebben gepint. De hongkong dollars vlogen namelijk de portemenee uit op de markt, er was zo veel te zien. Daarna waren we helemaal klaar met winkelen en liepen we met twee volle rolkoffers achter ons aan. We moesten weer met de bus terug naar huis. Mama had gezien dat de terugreis langs de mooie gebergte gingen, maar dan moest je wel een andere bus nemen die op een andere halte zou uitkomen. Wij wisten welke halte dat was en we dachten: waarom niet? Na de busreis langs de mooie gebergten stapten we uit bij onze halte. We begonnen te lopen, we wisten ongeveer waar we waren. Alleen op de kaart konden we de straat niet vinden. Ik vroeg het aan een meisje en die zocht het op google maps op. We zaten 4,1 kilometer van ons hotel af! Dat is wel te ver om te lopen als je moe bent en een rolkoffer hebt waarmee je in de menigte loopt. We zijn toen met de tram gegaan, het is een typische Engelse tram, en het was erg leuk om daar ook een keer in gezeten te hebben. Na de tramreis liepen we weer terug naar ons hotel. Dit was ons dagje, ook weer lekker relaxt. Maar we zijn erg enthousiast met alle dingen die we gekocht hebben. Morgen gaan we met de ferry van Hong Kong Island naar Hong Kong in een hotel. En gaan smiddags dan naar de beroemde Ladies Market. Dus weer shoppen! Jippie. S'avonds ontmoeten we voor het eerst een paar mensen van ons team. Stay Tuned!