Hallo allemaal, Vanochtend schrok ik wakker: we moeten naar de kinderen! Maar we waren lekker vrij vandaag dus uitslapen geblazen. Ik heb s'ochtends in bed mijn blog geschreven van de vorige dag. We waren van plan om naar de stoffenmarkt te gaan in de buitenwijk van Hengyang om mooie stoffen te kopen voor oma Soellaart die er een prachtig quilt van maakt. De receptioniste gaf ons een briefje mee met het nummer van de bus, de naam van de stoffenmarkt en ze vertelde ons dat "Ie Mie" 1 meter is in Chinees. Mama en ik liepen gewapend met het briefje naar onze bus. De bussen hier in China zijn erg goedkoop vergeleken met Nederland. Als je in de bus stapt moet je 1 yuan in een ijzer doosje doen, 1 yuan is ongeveer 17 cent in Nederland! Ook rijden er veel bussen, dus als je de ene mist moet je ongeveer 5 minuten wachten om de volgende te pakken. Mama en ik pakken lijn 125 naar een andere buitenwijk van Hengyang. We wisten alleen dat we ongeveer na 20 minuten moesten uitstappen. Na ongeveer 15 minuten vroegen we het aan iemand in de bus, en ze gebaarde dat we samen met haar moesten uitstappen. We stapten uit en ze wees waar we heen moesten, wat eigenlijk gewoon de andere kant van de straat was. Aan de andere kant van de straat was een poort en daarachter was een binnenplaats met veel kraampjes met stoffen. We liepen wat rond, in veel kraampjes hadden ze geen Chinese stoffen maar westerse stoffen. Binnen waren ook kraampjes en het eerste kraampje die we zagen had Chinese stoffen. De eigenaar was in zijn stoel een tv-show aan het kijken(wat de meeste Chinesen deden op de markt, slapen of relaxen) Mama sprak hem aan en vroeg hem hoeveel het was voor Ie Mie(1 meter). Hij wilde er 25 yuan voor. Daar waren wij het natuurlijk niet mee eens en vroegen 15 yuan Ie Mie(per meter). Mama zei er ook meteen achteraan dat we dan 1 meter van 5 verschillende stoffen wilden. De verkoper ging er gelukkig meteen in mee en hij begon met knippen. We kozen 5 verschillende stoffen waar hij 1 meter van moest knippen. De hele markt begon zich ermee te bemoeien en het eindigde met luid gelach. Het was erg leuk om die stoffen te kopen. Daarna liepen we de stoffenmarkt uit en kochten een stuk Galia meloen op een stokje. We waren dat heerlijk aan het opeten toen we de dokter van ICC tegen het lijf liepen. Ze was erg verbaasd dat we in die buurt rondliepen en we legden uit dat we stoffen hadden gekocht. Ze ging terug naar het hotel met de bus en wij gingen met haar mee, en stapten uit waar het centrum van de grote stad was. In het centrum gingen we op zoek naar wifi: Mc Donalds in, geen wifi, Mc donalds weer uit. KFC in, geen wifi, KFC weer uit. Cafe met wifi in, wifi!, pizza gegeten. Mama en ik hadden dat cafe al eerder gezien dus zijn na onze pogingen in de MC Donalds en KFC maar naar het cafe gegaan. In het cafe hebben we een heerlijk pizza besteld. Ik heb twee verhalen gepost op mijn blog en mama zat te whatsappen. Na ongeveer anderhalf uur zijn we terug gelopen naar de bushalte, onze bus stond alweer voor ons te wachten. Onderweg heb ik in een paar kledingwinkels gekeken, de Chinese meiden houden van jurkjes en ik ook. Maar alles wat ik zag vond ik al te kort, laat staan met mijn lange benen. Ik kon ook niet op mijn gemak rond kijken eigenlijk. Ik werd meteen achtervolgd door een medewerker van de winkel(dat is hun tactiek met westerse mensen), en ik werd aangestaard door 24 ogen. Dat is niet lekker shoppen. We zijn een paar haltes eerder uitgestapt om een paar foto's te maken met borden met gaten erin waar je je hoofd doorheen kan steken. En we hebben het laatste stukje gewandeld. Toen we terugwandelden liepen we langs een andere markt waar ze al hun specerijen, groente, fruit, kikkers en vissen languit op de grond hadden neergelegd. Het was erg interessant om te zien. We hebben daar van een lief mevrouwtje van die heerlijke druiven gekocht die we eerder ook hadden gekocht in de bergen van Guilin. Op de terugweg hoorden we een vreemd geluid achter ons, het was een rare man die de geluiden maakte. Hij bleef ons achtervolgen, ook als we even stilstonden om een foto te maken, dan bleef hij op een afstandje wachten. We zijn toen snel naar de andere kant van de weg gelopen en gelukkig liep hij weg. Terug in het hotel hebben we onze druiven opgegeten en zijn we lekker vroeg gaan slapen. De volgende dag namelijk weer vroeg op en een drukke dag voor de boeg. Dit was het voor vandaag, lekker een rustig dagje. Morgen weer hetzelfde programma in het weeshuis. Stay Tuned!